شاید عجیب باشه ولی من دوستای کمی دارم که انتخاب خودمه اما دلخواه خودم نیست این روزها به دنبال افرادی هستم که دلگرمی باشن و من رو به یاد خدا بندازن و با خیرخواهی خودشون یادآور رحمت خدا باشن ولی اینجور آدما کم پیدا میشن ،روزهای سختیه نه از نظر جسمی بلکه روحی، میدونستم باید برای این روزها آماده باشم و هرکار تونستم کردم اما زمونه خیلی زورش بیشتر بود خدایا بر ما بیشتر از توانمون تکلیف نکن.
آمین
ولی در کل تو زندگیم از یک سری ها ناراحتم و دلم میخواد زبان به نفرینشون باز کنم چون واقعا دلم رو آزردند : خدا لعنت کنه مدیری رو ،خدا لعنت کنه آزمندیان رو،خدا لعنت کنه دکتر عرب مازارو،خدا لعنت کنه دکتر رحیمی رو خدا لعنت کنه دانیالو،خدا لعنت کنه میلادو و امیرعطا رو.خدا لعنت کنه گروه اقتصادندان رو خدا لعنت کنه خانواده میرابیان رو.